Spijsvertering

Wat is de weg van de spijsvertering? Het duurt 24 tot 48 uur voordat voedingsstoffen door de spijsvertering zijn verteerd en dus vanaf de mond de anus hebben verlaten. Dit spijsverteringsproces loopt door verschillende delen van het lichaam.

Mond

Voedsel komt in de mond. De tanden, kiezen en tong malen het voedsel fijn. Doordat het wordt vermengd met speeksel, is het gemakkelijk om het voedsel door te slikken. Het speeksel bevat een enzym (amylase) dat op het zetmeel kan inwerken. Op het moment dat we aan eten denken, komt er speeksel vrij in de mond. Gemiddeld is dat één liter per dag. Ook de structuur en samenstelling van het speeksel kan veranderen. Op het moment dat droog voedsel geconsumeerd wordt, wordt er water aan het speeksel toegevoegd en als we taai voedsel eten, wordt er slijm toegevoegd.

Slokdarm

Nadat u het voedsel heeft doorgeslikt, komt het de slokdarm binnen op weg naar de maag. Dat is een gespierde buis van zo’n dertig centimeter. Doordat er rondom de slokdarm spieren zitten, wordt het mogelijk gemaakt om het voedsel beetje bij beetje naar de maag toe te leiden. Hiervoor moet het voedsel nog door een sfincter: de slokdarmsfincter. Deze sluitspier zorgt er ook voor dat het voedsel uit de maag niet terug omhoog komt.

Maag

In de maag komt het voedsel samen met het maagsap. Dit is erg zuur en daarom wordt de binnenkant van de maag beschermd met een slijmvlies. Het maagsap bevat onder andere spijsverteringsenzymen en daardoor gaat de vertering van het voedsel door. Het zoutzuur in het maagsap doodt bacteriën die we via ons voedsel binnenkrijgen.

Dunne darm

In een paar gedeeltes van de dunne darm gaan de voedingsstoffen, die vrijkomen tijdens de het spijsverteringsproces, via de wand van de darm het lichaam in. Na de maag verlaat het voedsel via een sluitspier de twaalfvingerige darm (twaalfvingerige darm). In dit deel worden spijsverteringssappen uit de pancreas en galblaas toegevoegd. Het voedsel gaat dan door de lege darm (jejunum) en het ileum (ileum) als een waterdunne vloeistof naar de dikke darm. Doordat de wand van de dunne darm sterk gevouwen is, heeft deze een groot oppervlak. Dit is nodig voor een goede opname van voedingsstoffen.

Alvleesklier

Pancreassap wordt gemaakt in de alvleesklier en wordt aan het begin van de dunne darm toegevoegd aan de voedselsuspensie. Het bevat verschillende soorten spijsverteringsenzymen, zoals lipase voor de vertering van vetten. Insuline wordt ook gemaakt in de alvleesklier, die het suikermetabolisme reguleert.

Galblaas

Op hetzelfde punt in de dunne darm komt gal vanuit de galblaas de voedselsuspensie binnen. Gal wordt gemaakt door de lever en is belangrijk voor de vertering van vetten.

Lever

Ook de lever draagt bij aan de spijsvertering. Dit orgaan maakt gal vloeibaar, maar staat ook via de poortader in direct contact met de darmen. Alle stoffen die in het bloed zijn opgenomen, gaan eerst door de lever.

Dikke darm, endeldarm en anus

Het waterige mengsel met onverteerbare voedselresten komt in de dikke darm een mengsel van darmbacteriën tegen. De bacteriën zorgen ervoor dat de laatste voedingsstoffen worden opgenomen in het lichaam. Daarnaast onttrekt de dikke darm water en zouten aan de dunne slurry, waardoor een gladde maar stevige ontlasting ontstaat. Dit wordt tijdelijk opgeslagen in het rectum totdat u drang krijgt en de ontlasting het lichaam verlaat via de anus.