Vitamine C

Wat is vitamine C?

Vitamine C, ook wel ascorbinezuur genoemd, is wateroplosbaar vitamine en één van de bekendste vitamines die er zijn. Vitamine C heeft een functie als antioxidant en beschermt hierdoor de cellen en weefsels in het lichaam. Daarnaast kan Vitamine C het immuunsysteem ondersteunen en bevordert het de opname van ijzer.

Waar is vitamine C goed voor?

Waar is vitamine C goed voor? Zoals aangegeven is vitamine C een antioxidant en beschermt het lichaamscellen tegen schade. Daarnaast heeft Vitamine C verschillende positieve eigenschappen:

• Draagt bij aan de vorming van collageen
• Draagt bij aan en normale werking van het zenuwstelsel
• Draagt bij aan een heldere geest
• Draagt bij aan de instandhouding van sterke botten en gezond kraakbeen
• Draagt bij aan een sterk gebit
• Helpt bij vermoeidheid/moeheid
• Helpt bij de instandhouding van een normale huid

Waar zit vitamine C in?

Waar zit vitamine C in? Vitamine C zit in groente, fruit en aardappelen, voornamelijk in citrusvruchten en in een rode paprika. Vitamine C is wateroplosbaar en om deze reden is het belangrijk om groente die vitamine C bevatten, in weinig water niet te lang te koken. Hierdoor behoudt de groente de meeste vitamine C.

Vitamine C tekort

Doordat het menselijk lichaam vitamine C niet zelf kan aanmaken, is het noodzakelijk dit uit voeding te halen. Een vitamine C tekort kan optreden wanneer het niet lukt om dagelijks twee stukken fruit en 200 gram groente te eten. Daarnaast hebben rokers, ouderen en mensen met veel stress een grotere kans op een vitamine C tekort. Een tekort kan zorgen voor een verlaagde weerstand, vermoeidheid en gewrichtsklachten. In deze gevallen is het aan te raden om vitamine C bij te slikken in de vorm van een vitamine C supplement.

Bij extreem vitamine C tekort is er risico op scheurbuik, slapeloosheid en bloedingen. Echter komt scheurbuik als gevolg aan een vitamine C tekort bijna nooit voor.

Te veel vitamine C

Doordat vitamine C een wateroplosbare vitamine is verlaat een te veel vitamine C het lichaam via de urine. Dit kan een grotere belasting van de nieren tot gevolg hebben, in het verleden dacht men dat het risico tot nierstenen hierdoor groter was, dit is echter nooit bevestigd.